Nucelosclerose
Deze vrouwelijke West Highland White Terriër van 11 jaar heeft al sinds de leeftijd van 3 jaar last van droge ogen. Het was jaren goed gegaan met de ingestelde therapie, maar de laatste tijd ging het steeds slechter en hielp de medicatie niet meer.
Net als bij mensen kan het voorkomen dat er te weinig traanvocht wordt geproduceerd. Bij te weinig traanvocht raken het oogslijmvlies en het hoornvlies geïrriteerd en kunnen gaan ontsteken. Dat geeft pijn en vertroebeling van het hoornvlies. Doordat er weinig vocht is, kan vuil zich ophopen en langer op het oog aanwezig blijven. Vaak zie je dat dit vuil als droge korstjes rondom de ogen blijven kleven.
Bij te weinig traanvocht raken het oogslijmvlies en het hoornvlies geïrriteerd en kunnen gaan ontsteken.
Tijdens het oogonderzoek werd een swab genomen voor bacteriologisch onderzoek, om te zien of de groene kleur in het vuil, duidde op aanwezigheid van ziekteverwekkende bacteriën die een behandeling met antibiotica nodig zouden maken. De slijmvliezen en het hoornvlies bleken actief ontstoken te zijn, zonder beschadiging van het hoornvlies. Er bleek verder geen ontsteking van de inwendige delen van het oog aanwezig te zijn. De lens vertoonde een blauwe waas passend bij de ouderdom. Deze lensverandering wordt ook wel nucleosclerose genoemd en treedt bij alle honden op vanaf de leeftijd van ongeveer 6 jaar. Nucleosclerose, een blauwe waas waar de hond nog doorheen kan kijken, is niet hetzelfde als staar, een witte waas waar de hond niet doorheen kan kijken.
De therapie werd aangepast met oogdruppels die het vuil oplossen, een verzachte oogreiniger, een druppel die de traanproductie stimuleert en kunsttranen die lang op het oog liggen om het oog verder te ondersteunen.
De uitslag van het bacteriologisch onderzoek liet zien dat er geen kiemen waren gegroeid. Hoewel er dus groene uitvloeiing aanwezig was, was er inderdaad geen aanvullende therapie met antibiotica nodig.
Bij de controle 4 weken later, vertelde de eigenaar dat het heel goed ging met het hondje, ze was weer vrolijk, wilde weer spelen en de eigenaresse merkte zelfs dat ze weer beter kon zien. Dit is goed te begrijpen, als je weet, dat alleen al een kleine verstoring van de traanfilm bij mensen zorgt voor een onscherp zicht. Het oogonderzoek bevestigde het verhaal, de ontsteking was tot rust gekomen en de traanfilmkwaliteit was verbeterd.
Het druppelschema werd aangepast en de verdere controles vinden weer bij de eigen dierenarts plaats.
deze blog is geschreven door oogspecialist Gwendolyna Romkes
