Vandaag is het Koningsdag, de praktijk is gesloten en de dienst wordt door onze kringcollega’s gedaan: we zijn VRIJ!
Vroeg in de ochtend loop ik met mijn hond Toya naar het bos. Onderweg zijn de straatverkoopstertjes van de vrijmarkt volop aan het opbouwen, heerlijk om te zien: de kleine ondernemers, de samenwerking van de kinderen met elkaar en de ouders. De vindingrijkheid en fantasie die zich hier ontpopt. Ik moet lachen om het bord bij de “Sap en koekjesverkoop”: “Open tot het regent”!!! Ik word warm in mijn hart en denk dat Nederland toch een heel sociaal en gezellig land is. Als Deense zie ik het misschien toch net met iets andere ogen en vind dat ik bof dat ik in dit land mag wonen.
Vandaag is het Koningsdag: we zijn VRIJ!!!
Eenmaal in het bos gaat Toya heerlijk haar gang. Struiken in, overal met haar neus voorop: Bij de plasplekjes, want: Wie is hier geweest? Bekende? Plasje eroverheen! Om de vuilnisbak: Toya is een veelvraat! Bij de muizenholen, want zij heeft weleens een (waarschijnlijk oude of zieke) muis kunnen pakken. Bij de uitgang van het bos loopt Toya naar een jonge labrador van +/- 8 maanden, die net aankomt met zijn baas aan de riem (de hond dan). Mevrouw zegt: Ja, deze kan niet loslopen, hij moet nog één jaar worden!
Ik schrik, zou deze mevrouw van plan zijn om haar hond een jaar lang alleen aan de lijn uit te laten, nooit vrij??!! Licht adviserend zeg ik: Toya is vanaf pup af aan altijd vrij in het bos geweest. Wij merkten dat zij makkelijker bij ons in de buurt bleef als we met meer mensen liepen, een soort roedel. Mevrouw vindt het toch eng en is bang dat haar hond het bos uit rent en zomaar de weg oversteekt:
Angst!
Het doet me weer denken aan een uitzending op TV gisteravond (26 april, NPO2 Focus: De aard van het beestje). Het ging over de parallellen tussen hond en mens. Het schijnt dat honden symptomen van ADHD, depressie en misschien zelfs autisme kunnen hebben. Ja, verrek, het lijkt wel dat wij onze kinderen en honden door dezelfde angsten afremmen in hun onderzoeksgedrag en bewegingsvrijheid. Kinderen zitten binnen achter hun scherm in plaats van vrij op straat te spelen, te klimmen of te stoeien. Ze worden tegenwoordig per bakfiets naar school gebracht. Zelfstandig op de fiets wordt heel lang uitgesteld: door angst.
Terug van het bos loop ik weer langs de “VRIJ”markt. De plekken zijn bijna overal bezet en overal zie ik oranje. Aan de rand van het hele gebeuren zie ik een allochtone vader met 2 jonge kinderen zoekend naar een vrije plek om hun zaakje op te zetten. Ik hoor ze bakkeleien over waar het moet gebeuren, hij in gebrekkig Nederlands, de kinderen vloeiend en welbespraakt. Hij wil aan de rand van de “VRIJ”markt, zij middenin, bij de Nederlandse kinderen. Hier gebeurt het. Daar voelen zij zich erbij horen.
Yes, doe het pappie! Geef ze de vrijheid om sociaal te worden, link ze niet aan je angsten vast. Net zoals we de honden ruimte moeten geven om hond te zijn en sociaal leren worden onder de honden.
Geef ze de vrijheid om sociaal te worden
Genoeg gezegd, vandaag heb ik de ruimte en vrijheid gekregen om mijn zegje als dierenarts, hondeneigenaar en moeder te doen. Hiervoor dank.
Maandag op het werk hoor ik heel graag wat mijn klanten hiervan vinden ;-) , want bij ons blijft de klant “Koning”!
Met vriendelijke groet,
Mette van Leeuwen
