Het is weer tekenseizoen en daarom is men deze periode extra alert op teken bij hun huisdier.
In Nederland worden de meeste tekenbeten gezien in de periode van april tot en met september. Maar ook daarbuiten is het niet ongewoon een teek te vinden bij uw huisdier.
Teken kun je overal oplopen, zowel in het bos als in het park of in je eigen achtertuin.
Teken kun je overal oplopen
Er zijn verschillende soorten teken actief in Nederland. De meest voorkomende teek is de Ixodus Ricinus, ook wel de schapenteek genoemd. Deze teek kan de bacterie Borrelia Burgdorferi overbrengen die de ziekte van Lyme geeft.
Als de teek binnen 24 uur verwijderd wordt is de kans op ziekteoverdracht heel klein. Daarom is een dagelijkse tekencontrole en preventief behandelen met een tekenwerend product aan te raden. Zowel hond als kat kan besmet raken met de bacterie, maar het zijn de honden die daadwerkelijk ziekteverschijnselen krijgen.
De teek Dermacentor Reticulatis is een andere teek die steeds meer wordt gezien in Nederland en problemen kan geven bij honden. Deze teek kan de protozoaire parasiet Babesia Canis bij zich dragen. Deze parasiet leeft in de rode bloedcellen en maakt deze kapot met alle gevolgen van dien. Ook hier geld dat als de teek binnen 24 uur verwijderd wordt de kans ziekteoverdracht heel klein is.
Het is dus belangrijk een teek te lokaliseren en te verwijderen. Maar in de praktijk blijkt dat nog helemaal niet makkelijk.
Het overkomt elke dierenarts wel een keer: een eigenaar belt omdat deze een teek heeft gevonden en na een paar keer proberen, en een paar pijnkreten van de hond later, het niet is gelukt de teek te verwijderen. Kom maar langs, dan doen wij het even. Na even zoeken tussen alle haren is de boosdoener gevonden. Even de haren spreiden, tang erop en de tee... oh nee, het is geen teek, het is een tepel! Logisch dat de hond niet zo blij was met de actie. Schaam je niet, het verschil is soms erg moeilijk te zien!
Oh nee, het is geen teek, het is een tepel!
Een volgezogen schapenteek heeft precies de kleur en het uiterlijk van een tepel.
Bij twijfel, probeer het kopje te vinden waarmee de teek zich vastbijt in de huid. Deze is altijd donkerder van kleur en vlak erachter zitten de pootjes van de teek. Kun je geen kopje vinden, is er twijfel of je een teek, tepel of zelfs een wratje hebt, laat het even controleren door de dierenarts om een pijnlijke actie bij je hond of kat te voorkomen.
Deze blog is geschreven door dierenartsenpraktijk Eisenhouwer
