Dertig jaar geleden was mijn eerste kennismaking met de Bosjes, toen ik naar den Haag kwam om de dierenartsenpraktijk op de Ieplaan over te nemen van mevr Brooymans.
Het was een leuk duin-/bos park met een, voor de buitenstaander eigenaardige naam, die overigens vaak verbasterd werd tot “bosjes van poep “.......Ook toen al was het park een geliefde wandelplek voor mens en hond. De ``poep opruim moraal“ stond nog op een erg laag pitje.
Er was veel ruimte: speelveldjes voor de kinderen wandelpaden, speel- en graafplekken voor de honden. Het is als park aangelegd in de 20-er jaren van de vorige eeuw met recreatiebestemming voor de inwoners van de stad, maar het werd deels ook gebruikt voor het storten van o.a. groen afval. Toen de waterzuivering moest worden uitgebreid verdween aan die kant een grote hap, maar er bleef buiten de vogeltuin “A.Schierbeek” en de afgezette plek naast de school, waar de boshyacinten aaneengesloten groeien en bloeien, nog veel vrij wandelgebied over. Dagelijks zie je mens en hond genieten van de vrije wandeling. Het park is goed bereikbaar ook voor mindervaliden. Er is een aantal brede paden waar hondengroepen, scootmobiel, rollator, en de oude herder met zijn rolstoel, elkaar goed kunnen passeren. Er zijn bankjes waar mensen kunnen zitten en praten terwijl de dieren spelen, snuffelen en socialiseren. Er zijn speelveldjes, waar de honden samen ravotten en de eigenaren, de opvoedings- en wereldproblemen met elkaar delen. Jonge honden leren dat je niet altijd op iedere andere bezoeker kunt afstuiven, hier en daar wordt de rangorde bepaald, maar omdat iedereen vrij is, zelden met grote problemen.
Ruimte en vrijheid werden echter langzaam maar zeker steeds verder ingeperkt, eerst het gebiedje naast de waterzuivering, waar eikenstoven zouden moeten worden beschermd, daarna moest op het hoge puin duin een kunstproject, komen en moest er voor het herstel van dit gebeuren ook een hekwerk komen. Een paar jaar geleden werden nog 2 stukken `tijdelijk` (volgens groenbeheer voor een periode van ca. 2 jaar ) afgepaald om daar de natuur (?!) zich te laten herstellen .Er zouden te veel “exoten” zijn en onvoldoende “oorspronkelijke” (?) planten.
NATUUR BELEVING IN DE STAD , SAMEN GENIETEN: WANDELAARS, SCOOT MOBIELERS, JOGGERS, SCOUTS, NASCHOOLSE OPVANG... EN HONDEN
Begin dit jaar werd er aan de hekjes gewerkt, dus dachten we dat ze zouden worden verwijderd! Dat leek logisch, het was volgens afspraak met groenvoorziening, en bovendien zagen de gebiedjes er niet wezenlijk anders en beter uit dan de rest van het bos.
Al snel bleek echter dat van opruimen geen sprake was, de gebiedjes werden uitgebreid tot vlak naast de paden en bovendien werden er nog drie extra stukken, bij de inloop aan de Laan van Poot afgezet! Een werkelijk afschuwelijk gezicht, van ruimte, vrijheid, natuur of zelfs maar parkbeleving was geen sprake meer. Er was een enorm nare sfeer van ongeloof, verdriet, en boosheid voelbaar. Sommigen waren alleen verdrietig, lamgeslagen, anderen belden, mailden, probeerden verhaal te halen, uitleg te krijgen, bij de gemeente en de lokale politiek.
Maar er was ook een groep zo gefrustreerd, dat iedere avond de geplaatste paaltjes weer uit de grond werden getrokken. De gemeente sprak van vandalisme, ik houd het op frustratie en burgerlijke-ongehoorzaamheid naar een onbetrouwbaar bestuur. Op alle vragen, kwam maar gedeeltelijk antwoord, een deel van de verantwoordelijken wist niets van wat de anderen aan het doen waren. Minimaal een ernstige communicatiefout onderling maar ook naar de burgers toe.
Hoe dan ook de acties hadden succes, aan het eind van een turbulente week werden de nieuwe paaltjes verwijderd, de al afgepaalde delen bleven helaas afgepaald.
Als gevolg van de acties is kort geleden een aantal mensen waaronder ikzelf uitgenodigd om te overleggen met mensen van de Commissie leefomgeving, groenvoorziening van de gemeente en 2 boswachters.
In de gesprekken is gebleken dat de gemeente in een duidelijke spagaat zit. Enerzijds heeft het de Bosjes van Poot aangewezen als uitlaatgebied / losloopgebied, anderzijds zijn de Bosjes onderdeel gemaakt van het Westduinpark, een zeer groot gebied dat door de provincie en Europa tot natura 2000 zone is gebombardeerd, en daarmee tot beschermd natuurgebied. Natuurlijk is het zo dat de Bosjes (te?) intensief worden gebruikt voor recreatie, joggers, hangjongeren, na-schoolse opvang, scouts en last but not least wandelaars met en zonder honden. Dit is echter het logische gevolg, in een grote stad waar de gemeente verantwoordelijk is voor veel nieuw bouw in het gebied rondom de Bosjes, en waar na-schoolse opvang wordt aangemoedigd en waar steeds meer honden losloopgebieden worden gesloten.
De oplossing kan dan ook NIET zijn dat er NOG MEER STUKKEN WORDEN AFGEZET EN VERBODEN VERKLAARD. De niet afgezette gebieden worden op die manier alleen maar extra belast met alle gevolgen van dien.
De oplossing kan alleen gevonden worden door de te hoge belasting terug te dringen, deels door meer gebieden open te stellen, bijvoorbeeld het strand op niet stranddagen (Wassenaar doet dat al), een deel van duingebied (dat niet onder de strenge regels valt), het Segbroekpark, de Valkenboskade (zoals voorheen achter de hekjes ) etc...
Tot slot moet er mijns ziens worden bekeken of het relatief kleine gebied van de Bosjes van Poot niet onttrokken kan worden aan het natura 2000 gebied. Hier zijn verschillende argumenten voor:
** Het is maar een klein deel van het gehele oppervlak;
** het is een aangeplant park, geen oorspronkelijke natuur, als park mag het onderhouden worden (opbrengen schone grond, handhaven en of aanplanten van groen dat beter bestand is tegen het huidige stadsleven );
**Het staat door het omringende drukke verkeer en de bedrijvigheid onder te zware druk voor de strenge normen van natura 2000;
**Het is sinds jaar en dag noodzakelijk recreatie gebied voor burgers van de stad;
**Het is een van de laatste door de gemeente aangewezen losloopgebieden voor honden.
ALS DE BOSJES NIET MEER VALLEN ONDER DE STRIKTE NORMEN VAN NATURA 2000 BETEKENT DIT NIET DAT WE MAAR AAN GAAN ROMMELEN NEE ZUINIG ZIJN EN SAMEN MOETEN WE ERVOOR ZORGEN DAT DE GELIEFDE BOSJES BLIJVEN ZOALS ZE ZIJN: VRIJ, MOOI, GEZELLIG, MET GROEN, OORSPRONKELIJK MAAR SOMS OOK EXOTEN,TOEGANKELIJK EN INSPIREREND VOOR IEDEREEN, MENS EN (HUIS)DIER!
Bob Breuk